Het feest der letters ging van start en de letters druppelden binnen. ‘Het zijn er toch maar zesentwintig?’ denk je, maar het zijn er zoveel meer. Elk heeft zijn eigenheid. Zijn er dan niet meerdere Sara’s op de wereld? En kruisten al niet meerdere Tom’en jouw pad? De kans is groot dat jouw vader net als de mijne Dirk heet, of Marc, Luc of Jos. En je mama Ria of Marleen of Lieve. Allen zijn zij anders, dat hoef ik je niet te vertellen.
Daar is de vrolijke-uitroep-a en de c-die-klinkt-als-een-k, de langgerekte-o en de zeemzoete-m. Zij praten met hoofdletter-Q, die voelt zich nogal bijzonder, en de n-aan-het-einde-van-een-woord, zij kijkt een beetje sip. Dan start de dans en voegen zij zich bij elkaar. Lollige-l danst met nooit-eenzame-e, u-die-niet-als-u-klinkt en korte-k: leuk! Zij vormen allen feestige woorden en zijn blij. De hele tekst is één grote woordendans. É-met-accent en zijn tweelingbroer zijn net binnengekomen!
Letters feesten natuurlijk niet altijd. Soms zijn zij juist heel serieus. Komen zij elkaar tegen in professionele context en vormen zij woorden als procent, klimaatsveranderingen en beboeten. Of zitten zij in ruzies en vormen zij foert, fuck you en problemen. De mogelijkheden zijn oneindig. De ontmoetingen talrijk. De sfeer steeds anders. Soms hebben zij moeite om tot woorden te komen. Dan is het chaos en botsen zij tegen elkaar op. Soms ontstaan er wel woorden maar geen zinnen, is het boeltje helemaal fout. Soms gaan zij op reis en moeten zij zinnen vormen die ze niet zo goed begrijpen. Het is niet simpel om een letter te zijn.
Op het feest moeten zij daar echter niet aan denken. Op het feest enkel vrolijke woorden: pintje, haha, keitof. Toch in een hoekje of ergens onzichtbaar worden woorden gevormd die niets met het feest te maken lijken te hebben. Soms vergeten letters dat een ander al eens plaats moest nemen in oorlog, arm of in dood. De woorden herinneringen en verleden, waar sommigen al vele malen plaats in hebben genomen, zijn overal aanwezig. Deze woorden bederven het feest niet, maar doen wat ze zeggen: herinneren aan het leven van de letters: de dans der woorden die nu een vrolijke swing is, dan een droeve wals.
Wat kan zij mooi zijn, de dans der woorden.
Wat moet zij soms pijnlijk mooi zijn, opdat de letters zouden blijven dansen.
Celine Vervaet 