Sneeuw

Vroeger was sneeuw een evenement. We openden ‘s avonds de gordijnen en trokken de rolluiken op. Er was niets te zien tot we het licht in de tuin ontstaken. Dan dansten duizenden fluorescerende vlokken voor onze ogen. Wij gingen de hele avond in de zetel zitten om door het raam te staren. De tv bleef uit en wij telden vlokken die zich samenvoegden tot wat de volgende dag ons speelterrein zou zijn. Op de één of andere manier sneeuwde het altijd in de nacht van zaterdag op zondag.

Op zondagochtend werden wij opgewonden wakker, als was het de ochtend van Sinterklaas of onze verjaardag (stel je voor dat er sneeuw lag op 6 december of je verjaardag!). De seconde dat wij onze ogen openden, hoopten wij op een dik pak. In die tijd kon dat nog. Het tapijt krulde op tegen het raam waar wij de avond voordien door hadden zitten staren. Warm ingeduffeld snelden we naar buiten. Onze voeten zakten krakend centimeters diep weg en lieten modderige sporen na. We rolden elk een bol. Mijn zus de grootste, ik de tweede en ons broertje de kleinste. Die zou het hoofd van de sneeuwman worden. Dat maakte hem trots. We zochten langwerpige kiezels uit waarmee we onze sneeuwpop een gezicht gaven. Hij droeg een roze sjaal en een groene muts. Dagen later, wanneer alle andere sneeuw was weggesmolten en het gazon weer groen kleurde, zou hij er nog steeds staan.

Nu ligt sneeuw dun langs de straten en op takken van bomen. De laatste keer dat een glimmend, dik pak het landschap sierde, stond ik bij het graf van de jongen die het hoofd van de sneeuwman rolde. Zijn naam was onder sneeuw bedolven, maar zijn glimlach stak erbovenuit. De glimlach waarmee hij op zijn laatste sneeuwochtend in de auto was gestapt en met zijn beste vriend joelend door verlaten straten was gaan schuiven. “Had er een jaar geleden sneeuw gelegen, zou je hier dan nu nog zijn?” vroeg ik, maar de zon had geschenen die dag. Heel hard. En we hadden die vroege lente uiteindelijk nodig gehad. In het spoor van ontelbare voetstappen wandelde ik terug naar de auto. Op de één of andere manier sneeuwde het altijd in de nacht van zaterdag op zondag.