Londen 2012
Week twee in Londen en frequent bloggen bleek al onmogelijk. Ik wou mijn 7-days-travel-card goed benutten dus heb ik volop gecitytript en mensen ontmoet!
In feite bestaat Londen uit verschillende, aan elkaar geplakte ministeden. Ieder stukje Londen heeft zijn eigen centrum, kerk en winkels maar vooral zijn eigen karakter! Mijn ‘ministad’ heet Saint John’s Wood en is strak en clean te noemen. Rechte straten, gelijkaardige (grote) huizen, weinig winkels.. Moest Abbey Road er niet door lopen (met het zebrapad en de studio waar de Beatles hun gelijknamige cd opnamen) zou ik moeilijk een reden kunnen vinden waarom je als toerist naar SJW zou komen. Het is een mooie buurt om in te wonen maar het mist wel wat gezelligheid! Die ging ik deze week dus elder opzoeken…
Shoreditch
Shoreditch is een van de zeer hippe buurten van Londen. Het krioelt er van de excentriekelingen en hipsters en is een centrum voor street art, waarrond mijn thesis zal draaien. Ik deed er een Street Art Tour onder leiding van een energieke Britse kunstenaar, Griff. Hij leidde ons in een stevig tempo langs de mooiste kunstwerken van bekende namen zoals Stik, Space Invader, Roa, Phlegm, Jimmy C, Pure Evil, Swoon en na-tuur-lijk Banksy. Al valt er over Banksy vooral veel te vertellen en minder te zien in originele staat.. de prijs van de roem.
Na de tour ging ik met Anne en Barbara eten in the Breakfast Club: tof interieur en originele menukaart! Ik at Ham so Eggsited en had bij het bestellen nog niet door dat je dit uitsprak als I’m so excited.. Ik wees het gewoon aan op de kaart en de hipster-barman vroeg of ik het misschien niet durfde uit te spreken, waarna mijn frank viel. Of mijn euro. Of pond. Whatever. Wat lag er op mijn bord? Vijf op elkaar gestapelde pannenkoekjes met daartussen hesp, kaas en een zoete saus (waarvan de naam mij ontglipt) en er bovenop een spiegelei. Speciaal..
City Center
Om mijn toeristenniveau nog een beetje op te krikken, had ik op woensdag met Wenke, een Duitse au pair, afgesproken om een Free London Tour te doen. John bleek een overactieve, komische gids en ging nogal sterk in op de geschiedenis van onder andere het Britse koningshuis en het ontstaan van verschillende monumenten en gebouwen. Best interessant, maar drie uur leek ons toch lang om in de kou naar zijn (van de nodige gestiek voorziene) verhaaltjes te luisteren dus op de middag (na twee uur geduldig luisteren) glipten we stiekem een broodjeszaak binnen en lieten we de rondleiding voor wat ze was.
Hammersmith
Op donderdag had ik opnieuw met Wenke afgesproken. Dit keer in Hammersmith, de ‘ministad’ waar zij bij haar gastgezin woont. Samen met nog twee andere au pairs, Fee en Maria, gingen we een frappucino drinken bij Starbucks! We keuvelden wat over onze respectievelijke gastgezinnen, waarna we afscheid namen van Fee en Maria en naar het Westfield London Shopping Center gingen: een prachtig, gigantisch koopcentrum!
Antwerpen
Je leest het goed, vrijdagavond zat ik in Antwerpen. Kaat gaf een housewarming in haar appartement en ik was er virtueel aanwezig! Skype is een van de zaligste internetuitvindingen! Ik voelde me er echt bij, al moest ik soms wat meer moeite doen om de gesprekken te kunnen volgen.
Shoreditch II
Deze week is Julie in Londen gearriveerd. Zij studeerde ook Kunstwetenschappen in Gent en gaat nu nog een jaar in Londen Moderne Beeldende Kunst studeren. Zij woont in Shoreditch en we trokken samen naar het Brick Lane Music Festival. Een gezellige bedoening waar we onze ogen geweldig konden uitkijken op de excentrieke types en alternativo’s die hier rondliepen! Na eerst een 3,9 pond dure Desperados te hebben gedroken, belandden we met onze pint en zak chips van den Tesco op een gezellig plein, omringd door street art! We sloegen een praatje met John en Patrick, twee Britse jongens, en later kregen we het gezelschap van nog drie kunstwetenschappers die enkele dagen in Londen waren voor een conferentie: gezellig! Julie en ik sloten de avond nog af op het appartement van Barbara. Zij had wat vrienden uitgenodigd en weer eens bleek dat de wereld soms heel klein is…
Notting Hill
Vandaag heb ik mijn fietsje pas echt gedoopt. Een fietstochtje van 20 minuten naar Notting Hill bleek perfect te doen! Hoera! Hoewel zondag niet de ideale dag is om naar Notting Hill te gaan, aangezien het de enige dag is dat er geen markt is, was het er toch gezellig (en niet zo overbevolkt als het er in de week schijnt te zijn). Ik liep met Linnea, een Zweedse au pair, langs de winkeltjes op Portobello Road die in feite allemaal hetzelfde verkochten. We gingen iets drinken en wandelden langs de boekenwinkel en de blauwe voordeur van Hugh Grant in de film! (Sorry voor mijn kromme rug, mama.. er stond een groep van tien toeristen op mij te kijken en het moest dus snel gaan!)
Saint John’s Wood
Nu zit ik weer aan mijn bureautje in SJW en heb ik voor het eerste ‘gekookt’ in mijn kitchenette. Deze week staat er heel wat minder citytripping op de planning en meer lezen, researchen en schrijven! Ik heb al wat bezoekweekendjes in het vooruitzicht en geniet van de vele mailtjes en Skypegesprekken met het thuisfront! Ik heb me hier nog bijlange niet alleen gevoeld.
Celine Vervaet 