Een jongen viel uit de lucht
op het hoofd van een meisje

Ze huilde van pijn
Hij verzorgde haar

Grapte, ik ben de regen
zij, jij bent de vloedgolf
een fonkel in haar ogen

Ze liet hem de stad zien
Hij zei niet dat hij ze al kende
de markt, het park
zijn voetsporen waren nog vers

Plaats een reactie